ściślej pod mokrą kurtką, gdzie się chowa, gdy łoskot rozbijającego falę kadłuba wypłasza go z kajuty.<br> Widzę wyraźnie lęk w jego pięknych, wielkich i zielonych oczach. Przychodzi do siebie dopiero, gdy wepchnięty aż pod sweter, czując ciepło i nie słysząc torturującego nas od miesiąca hałasu, zaczyna mruczeć, tuląc się z niewysłowioną ufnością.<br> Jeśli uderzenia oceanu potrafiły opróżnić zbiornik wody - nie znajduję bowiem innego logicznego wyjaśnienia - to czy nie potrafią rozwalić innych, bardziej narażonych na uszkodzenia części jachtu?<br> Czarny, siny ocean. Biała, dusząca maska mgły. Potworna opończa, maska chirurga, chloroform, śmierć.<br> Nie mogę patrzeć na jedzenie. Duszę się pod kloszem mgły, spętany