zawsze tylko żresz i żresz jak świnia!" Ale cóż, nie wolno mu było tego zrobić, więc tylko tak sobie myślał.<br>Przybyły mu nowe odruchy, uczucia i pojęcia. Wchodząc na korytarz, mimo woli kurczył się w sobie - tam bowiem zwykle czekał na niego Fornalski, Teodor lub Palmiak. Podczas ruchu nagle odczuwał niewytłumaczony lęk. Gdyby się go starał uzasadnić, spostrzegłby, że w garderobie goście się rozbierają, a na jego rewirze jest jeszcze jeden wolny stół. Często niespokojny chodził po rewirze, czuł, że mu coś grozi, że coś powinien zrobić - to myśl realna jak kamień tłukła się w jakiejś zatraconej komórce mózgowej: "piwo pod