był szeroki; zawierało ono informacje wiarygodne; legendarne fakty miały dotyczyć jedynie faktów zaczerpniętych z pism religijnych.<br> Również J.J. Lipski podkreślił zalety encyklopedii Chmielowskiego, choć przyznawał, że autor &lt;hi rend="italic"&gt;Nowych Aten&lt;/hi&gt; należy do tych, co utrwalili przesąd i ciemnotę, a pisząc swe dzieło zbierał sensacyjne curiosa. &lt;page nr=144&gt;. Dzięki temu jednak posiada ona niezaprzeczalnie urok i wdzięk, a jego autor dał się poznać jako rzetelny kompilator, wykazujący szacunek dla cudzego tekstu. Pracę swą Chmielowski miał oprzeć na poważnych i licznych lekturach.<br> Wywody S.Grzybowskiego i J.J. Lipskiego powtórzyła H. Rybicka-Nowacka - nieco je rozwijając i uzupełniając. Podkreśliła ona również erudycję Chmielowskiego, który miał