która by zdołała w żelazo berło twoje przeistoczyć"). W polskiej podróży sentymentalnej liczne dygresje bohaterki-narratorki nadają preromantycznemu systemowi wartości także wymiary narodowe, zawsze respektowane w Puławach. Już w rozdziale pierwszym narratorka deklaruje przywiązanie do własnego kraju („świeżo opuściwszy granicę Polski każdy inny przedmiot prócz Polski ulubionej serce moje niezawodnie z niesłusznym uczuciem by sądziło"). W trakcie podróży po Italii wyraża współczucie krajom, których losy rozstrzygane są przez mocarstwa, krajom przywodzącym nieodparcie na myśl rozbiory Polski i jej upadek polityczny: „Biedne Włochy – powtarzałam! – Och biedne, biedne Narody, których losy nieszczęsne do waszych stały się podobne! Polsko, Grecjo