rosnącego ciężaru w skręconym geście konara - nie wiedzą o nim - nowy majowy liść tysiącletniego dębu jest równie świeży i młody jak ten, co właśnie wykiełkował z żołędzia. I dopóki konar - bezwiednie cierpiący starzec - będzie dostarczał wiosennych soków - beztroska młoda radość może wieść swoje roczne życie niezagrożona. To dla nas całkiem niezgłębiona filozofia związku z rytmem kosmicznych periodów... Wiosna wypędzała mnie na dziwnie nieobliczalne wycieczki. Nagle zbaczałem z drogi lub ścieżki i zaczynałem iść tropem... tropem, jakby za jakimś sekretnym krętym śladem zwierzęcia, które też przecież szło za czymś, sobie tylko wiadomym (lub niewiadomym) szlakiem (meandrem niezgłębionej logiki). Właściwie były to ślady