myśli europejskiej. Wolno przypuszczać, że jest to równocześnie jego własna dewiza, skoro przyznaje się do tak mocnej duchowej łączności ze swoim nauczycielem. &lt;q&gt;&#132;Jest to pytanie: Co może człowiek? Co może pojedynczy człowiek? Pytaniu temu towarzyszy straszliwa obawa, że człowiek mógłby być czymś innym, czymś większym, że mógłby więcej: że nikczemnie zatrzymał się na pierwszym etapie, nie troszcząc się o ostateczne wypełnienie"&lt;/&gt;2. <br> Co to znaczy? Znaczy to, że cel działalności poszczególnego człowieka nie leży poza nim ani poza jego powołaniem ziemskim, jak w chrześcijaństwie, ale on sam jest sobie celem. Że żadne prawidło moralne, żadna umysłowa konstrukcja nie mogą mieć