Typ tekstu: Książka
Autor: Gałczyński Konstanty
Tytuł: Porfirion Osiełek
Rok wydania: 1997
Rok powstania: 1929
zjadł ostatnią pomarańczę i, oblizując się spokojnie,
rzekł w głębi swego jestestwa po łacinie: "Aut mea, aut nulla" i
pobiegł za nieznajomą, krzycząc: "Hallo". Dopędził ją i wyprzedził.
Skłonił się i kładąc rękę na sercu:
- Pozwoli pani, że się przedstawię, jestem Porfirion Osiełek false
Hilarion Gaff, fabrykant sztucznych nosów i noktambulik.
Pani cofnęła się i rzekła wedle zwyczaju:
- Pan jest impertynent.
- Ależ nie jestem impertynent, proszę panią, jestem śliczny pan
Osiełek, gdyby pani...
- Pan jest cynik!
- O, pani, gdyby pani...
- Pan jest zbój!
- O, pani, ja panią tak...
- Precz, bo zawołam konstabla!!!
Ale tu Porfirion upadł z hukiem na kolana przed
zjadł ostatnią pomarańczę i, oblizując się spokojnie,<br>rzekł w głębi swego jestestwa po łacinie: "Aut mea, aut nulla" i<br>pobiegł za nieznajomą, krzycząc: "Hallo". Dopędził ją i wyprzedził.<br>Skłonił się i kładąc rękę na sercu:<br> - Pozwoli pani, że się przedstawię, jestem Porfirion Osiełek false<br>Hilarion Gaff, fabrykant sztucznych nosów i noktambulik.<br> Pani cofnęła się i rzekła wedle zwyczaju:<br> - Pan jest impertynent.<br> - Ależ nie jestem impertynent, proszę panią, jestem śliczny pan<br>Osiełek, gdyby pani...<br> - Pan jest cynik!<br> - O, pani, gdyby pani...<br> - Pan jest zbój!<br> - O, pani, ja panią tak...<br> - Precz, bo zawołam konstabla!!!<br> Ale tu Porfirion upadł z hukiem na kolana przed
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego