jak najzwyczajniejszy w świecie kumpel z pracy, który wysłuchuje drugiego <orig>zdołowanego</> kumpla. Padły zwyczajowe sformułowania o tym, że życie jest ciężkie i że z kobietami różnie bywa. Na koniec zaś padło równie zwyczajowe, ale jakże krzepkie stwierdzenie, że tego kwiatu autentycznie jest pół światu. I tyle opowieści. Od kiedy mit obalił się sam, uważam, że nie taki diabeł straszny jak go w zaścianku malowali. Na starość zrobiłem się tolerancyjny. Mam paru znajomych homoseksualistów i jakoś żaden z nich nie próbuje się do mnie dobierać. Żadnemu też nigdy nie przypominałem, żeby wybił sobie z głowy takie rzeczy, bo najzwyczajniej nie było ku temu