pan znacznie korzystniej w rzeczywistości niż na fotografiach - rzekł Niemiec, wstając od okrągłego stolika. Wstał, ale nie ruszył się dalej. Wskazał, tym pogardliwie gładkim gestem łaskawego okupanta, fotel, trochę nienaturalnie wysunięty na środek pokoju. - Proszę, zechce pan zająć miejsce.<br>- Mój obecny wygląd i jego ocena nic nie mają do rzeczy - obcesowo odrzekł Jassmont i w dalszym ciągu patrzył ponad, jakby Niemiec miał głowę pod samym sufitem.<br>- A ja sądzę, że osobisty kontakt w zawiłych i delikatnych kwestiach ma kapitalne znaczenie, bezsprzecznie ociepla atmosferę - pospiesznie, nawet z zadowoleniem, że może się zręcznie nie zgodzić, powiedział Niemiec. - Zatem pozwoli pan, że się przedstawię