w którym stałem jak kompas, hamując w różne strony swoje nastroje i odpowiednio z tych samych stron i miejsc je odbierając... wszystko więc, w co tu zakorzeniałem się zachłannie i pospiesznie - w co się wczepiałem kurczowo... miałoby stać się tymczasowe, bez znaczenia... Ojciec ciągnął w jedną stronę, matka w drugą... obie te strony były dla mnie ciemne, niepewne i nienawistne.<br> &lt;page nr=26&gt;<br> To się nie mogło ziścić. I nie ziszczało się. Matka nie odchodziła od ojca. Ojciec latami nie kończył swojej budowy. Przyzwyczaiłem się, że nasze plany się nie ziszczają. Właściwie powinienem być zadowolony. Spacerowałem samotnie po zielonym, kwitnącym i owocującym ogrodzie, zrywałem