nie miałem sił podnieść się na nogi.<br>I właśnie wtedy z krzaków wikliny rozległ się głośny chichot. A potem ujrzałem ogromny nochal Sokolego Oka i chłopak wyszedł z ukrycia.<br>- No, panie Tomaszu - powiedział, nie przestając się śmiać zdaje mi się, że tym razem pan jednak został pokonany. Rozłożył pana na obie łopatki.<br>- Kto? - burknąłem &lt;page nr=72&gt;.<br>- Jak to: kto? - udał zdumienie Sokole Oko. - No ten, co pana przewrócił.<br>- Przecież widzisz, że tu nie ma nikogo. - Nie ma? - znowu zdumiał się chłopak. - Chce mi pan wmówić, że walczył pan z panem Nikt? I tak się pan zziajał?<br> - Od dawna siedzisz w tych krzakach?<br>- Najpierw