przyrzeczenie nietykalności majątkowej. Oznaczało to, że ani monarcha, ani jego urzędnicy nie mogli odbierać szlachcie majątków bez wyroku sądu. Król wydał też zakaz sprawowania jednocześnie urzędu sędziego ziemskiego i starosty. Sądy ziemskie, powołane dla województw lub ziem, orzekały w większości spraw dotyczących szlachty osiadłej (posiadającej ziemię), a ich sędziowie byli obieralni przez rycerstwo. Starosta (urzędnik królewski) sądził zaś jedynie w czterech rodzajach przestępstw kryminalnych - napad na drodze, podpalenie, zgwałcenie i najazd na dom. W ten sposób nastąpiło oddzielenie władzy administracyjnej od samorządowego sądownictwa ziemskiego, co zapobiegało możliwym nadużyciom ze strony urzędników króla.<br><br>Kolejne przywileje zostały nadane w związku ze sprawą następstwa