cisza potrwała chwilę dłużej, byłoby można usłyszeć; jak jego serce, tknięte fioletowym spojrzeniem, rozpoczyna nową serię skocznych pląsów.<br>- Istotnie - mówi panna Wanda - wyniesiono dwa skrzydła drzwi z pokoju mojej matki. Nazajutrz znaleziono je w odległym kącie parku, zupełnie odarte z białej farby. Skąd panu przyszło na myśl, że właśnie taką obłąkaną popełniono kradzież?<br>A Francuz oglądał przecie tylko drzwi... - rzekł Adaś.<br>Pan profesor uderzył się w czoło, jak gdyby śmiałym gestem chciał zakatrupić muchę.<br>- Prawda! - zawołał. - A po cóż on je oglądał?<br>- Tego nie wiem... W domu państwa muszą istnieć jakieś ważne drzwi. Ktoś je najpierw badał myśląc, że mu samo