głową. - Garbaty.<br>- Boli!<br>Helga wyrwała się z jego nerwowych łap i odsunęła, zasłaniając nagość kołdrą.<br>- Odbiło ci? Co jest z moim nosem?<br>Sierżant wyskoczył na środek pokoju i wciągnął w pośpiechu spodnie. Plątały mu się guziki, więc klął i podskakiwał w skarpetkach.<br>Patrzył ze zgrozą na Helgę i powtarzał, jak obłąkany:<br>- Garbaty, garbaty.<br>- Kochanie! - dziewczyna nie wiedziała, jak się zachować. - Chodź do mnie!<br>Spojrzał jak na rozdeptanego robaka.<br>- Nigdy! - warknął i zostawiając ją oniemiałą ze zdumienia, ze spodniami wypchanymi nabrzmiałą lagą, wypadł na korytarz. Na chodniku splunął pod nogi.<br>- Jak ja mogłem nie zauważyć tego do tej pory? Ta dziwka ma