się w cieniu. Jego przełożony rozejrzał się uważnie i szybkim krokiem podszedł do bramy konsulatu.<br>"A, mam cię - ucieszył się Herbert. - To taki jesteś porządny Niemiec? Szpieg na usługach tych brudnych świń? Przeciwko kochanej Rzeszy? Już jesteś, przyjacielu, skończony. I kto zostanie nowym komisarzem? No, kto?" Uśmiechnął się szeroko.<br>Poczuł ochotę na alkohol, więc wszedł do najbliższej spelunki. Po schodach dostał się do piwnicy, gdzie pod sufitem z cegieł stały drewniane ławy. Beczki pełniły rolę siedzeń. Usiadł w oparach alkoholu i siwej mgle papierosowego dymu. Napił się wina. Pomyślał o nieoczekiwanych zmianach, jakie przynosi życie. W tej chwili był wdzięczny swojej