się realniejsza bardzo młoda dziewczyna ze snopem długich włosów przerzuconych przez ramię, luźno przewiązanych aksamitką, widoczna na nagrobnej płycie.<br>- Ewa jest moją jedyną córką, twoją babką, matką Bogny - Marta nad tą kamienną płytą nigdy nie powiedziała o pogrzebanym tu swoim dziecku w czasie przeszłym.<br>Odkąd do Ulki dotarł prawdziwy sens od maleńkości znanej prawdy, odbierała ową prawdę umysłem, nie sercem. Nie potrafiła zaakceptować emocjonalnie na należnym miejscu, ani obdarzyć głębszym uczuciem tej młodziutkiej dziewczyny mimo całej wiedzy o rodzaju pokrewieństwa. Nadal pozostawała niekłopotliwą, nawet miłą, właściwie nierzeczywistą znajomą z fotografii, natomiast prawdziwą, kochaną, jedyną jest babka Marta, matka Ewy, czyli pra-babka