tu zupełnie o nurtach alternatywnych. Ograniczam się wyłącznie do poezji uznanej i mającej ustalone miejsce w historii literatury. Oczywiście bunt przeciw skostniałym formom PRL-u narzucał prymat sprzeciwu politycznego, wobec czego także interpretacja poezji i autointerpretacja poetów częściowo się od niego uzależniła. Właśnie w zetknięciu z twórczością Krynickiego, w której odbija się tęsknota do rozumienia świata jako kosmicznej całości symbolicznej, od razu ujawniają się niedostatki interpretacji politycznej czy społecznej.<br> Pozostanie pewnych utworów i nurtów w historii literatury i "zaginięcie" innych zależy od wielu czynników niemożliwych tu do ujęcia, również od polityki, ale i od siły talentu poszczególnych twórców, często, zwłaszcza jeśli to