i Libanu<br>&lt;foreign lang="lat"&gt;subsp. atlantica (Endl.) Batt. et Trab&lt;/&gt;. - cedr atlaski z gór pn. Afryki<br>&lt;foreign lang="lat"&gt;subsp. brevifolia (Hook. f.) Meikle&lt;/&gt; - cedr cypryjski z Cypru.<br>Cedr libański może być u nas uprawiany jedynie w najlepszych warunkach siedliskowych i klimatycznych, w zasadzie tylko między dwiema surowymi zimami; brak starszych drzew. Najczęściej spotykana jest odmiana &lt;foreign lang="lat"&gt;Glauca (= C. atlantica (Endl.) Carri`ere Glauca)&lt;/&gt;, której okazy przypominają z daleka modrzew o niebieskawym zabarwieniu. Drugi gatunek, &lt;foreign lang="lat"&gt;C. deodara (Roxb. ex Lamb.)&lt;/&gt; G. Don - cedr himalajski, który różni się od cedru libańskiego m.in. owłosionymi pędami i dłuższymi igłami (powyżej 3 cm dł.), nie może być u nas uprawiany