życia, tj. dostrzega je wtedy, gdy występowały już jako zjawisko, ale gdy nie były jeszcze dobrze nazwane ani tym bardziej - dyskutowane.<br> Na marginesie chcę jeszcze zasygnalizować pewną wątpliwość. Przed dzisiejszym zebraniem zajrzałam do najnowszego podręcznika historii filozofii, gdzie omówione zostały obie prace Berenta. Jego poglądy zakwalifikowane tam zostały jako personalistyczna odmiana indywidualizmu. W świetle tego, o czym tu dziś mówimy, przyporządkowanie takie nie jest chyba zadawalające ani od strony systematyzacji, ani od strony oceny nowatorstwa tego autora.&lt;/&gt;<br>&lt;hi&gt;KS&lt;/hi&gt;: &lt;who2&gt;Przepraszam, w związku z tym nowatorstwem: wspomniano tu o jakiejś nowej teologii. Nie uważam, by należało w przypadku Nietzschego, mówić o teologii. Jemu