do zindywidualizowania śmierci, do uczynienia śmierci "własną śmiercią". Pisze Rilke: Każdemu daj śmierć jego własną, Panie, daj umieranie, co wynika z życia, gdzie miał swą miłość, cel i biedowanie...<br>Umieranie ujęte w aspekcie sensu jest wszędzie zasadniczo takie samo, przynajmniej gdy idzie o podstawowe <page nr=285> dynamizmy. Dopiero na płaszczyźnie nadawanych znaczeń odsłania się indywidualność człowieka umierającego. Śmierć w ogóle staje się wtedy moją śmiercią. "Moja śmierć" znaczy jednak nie tylko to, że sposób jej ponoszenia jest inny. Oznacza ona szczególną wartość śmierci. Tak jak niepowtarzalna jest wartość każdego umierającego człowieka, jak niepowtarzalną jest wartość ludzkiego, jedynego w swoim rodzaju Ja, tak niepowtarzalną wartością