się w metafizyce. Ich istotowe możliwości, <br>rozwijane przez presokratyków, wyczerpują się w nihilizmie Nietzschego. <br>Podjęte przezeń próby przezwyciężenia nihilizmu nie wykraczają poza niego, <br>lecz czynią go wręcz dokonanym. Po Nietzschem spełnienie się nihilizmu <br>może się jeszcze urzeczywistnić, kiedy nihilizm stanie się stanem normalnym. <br>Ten zaś przyniósłby panowanie techniki, w której odsłania się wskazywana <br>przez Heideggera jako wola nowożytnej metafizyki wola woli, mająca swoją <br>przed-formę w woli mocy Nietzschego. Metafizyka jest według Heideggera, <br>nihilistyczna w podwójnym znaczeniu. Raz o tyle, o ile z dziejową <br>koniecznością prowadzi do poglądu Nietzschego, iż w zasadzie to, co <br>bytujące (niem. Seinede), jest niczym. W metafizyce dokonuje