się z przegraną. Różnymi sposobami, zależnie od tendencji politycznej, próbowali i nadal kierować emigracją i krajem. Władysław Czartoryski w kwietniu 1864 r. podał się do dymisji ze stanowiska agenta dyplomatycznego.<br>W 3 miesiące później oświadczył w liście otwartym, że powstanie się skończyło, że należy rozwiązać organizację tajną i jąć się odtąd wyłącznie pracy organicznej.<br>W ten sposób chciał Czartoryski przeciąć dalsze knowania czerwonych, sam bowiem wcale nie rezygnował z polityki: utrzymał Biuro Hotelu Lambert ( 117) i usiłował wznowić swe tradycyjne, dyplomatyczne zabiegi. Mimo to emigracja potępiła go bardzo ostro za publiczne wyparcie się sprawy niepodległości.<br>Inną drogę obrał jego kuzyn Adam