Stanisław Gomułka mógł jednak odpowiedzieć, że ożywienie - przynajmniej w Polsce - nadeszło prędko, napędzane początkowo (w latach 1991-1993) przez wzrost konsumpcji (sam w sobie zaskakujący, biorąc pod uwagę wykazywany przez statystyki spadek dochodów realnych), następnie przez eksport, a w późniejszej fazie przez inwestycje. Początkowo ożywienie wynikało też z zaskakująco szybkiego odtworzenia się prywatnej przedsiębiorczości, która nie wymagała większych inwestycji. Być może postulowany przez Kaleckiego organizacyjny czynnik wzrostu wniósł w tym momencie swój (krótkotrwały?) wkład w rozwój gospodarczy? <br>Jednak dla utrzymania trwałego wzrostu, zasadnicze znaczenie ma przekroczenie określonego progowego poziomu inwestycji, a ostatnio pojawiły się optymistyczne znaki, wskazujące na utrzymywanie się właściwych tendencji