tego spektaklu, ale dostarczenie zwykłej rubasznej przyjemności. Zresztą na scenie roi się od karykaturalnych postaci: plotkara w jaskrawym stroju (Maria Robaszkiewicz), dwaj zarysowani grubą krechą starzy mężowie (Franciszek Pieczka i Kazimierz Kaczor), ksiądz i Francuz kaleczący mowę polską (Piotr Kozłowski i Rafał Królikowski). Dwie kumoszki (Joanna Żółkowska i Joanna Szczepkowska), odziane z pańciowatą elegancją, niemłode już, ale nie pozbawione tęsknot erotycznych, są mniej schematyczne niż reszta towarzystwa. Kiedy Joanna Żółkowska czyta list z oświadczynami od Falstaffa, robi z tego epizodu klejnocik. Świetnie jest w tym przedstawieniu ukazana ambiwalencja uczuć do Falstaffa drugiej kumoszki, która mści się na nim tym zacieklej, im