o świcie zasypiał nad rajzbretem. W ciągu dnia chodził zmuzułmaniały zupełnie, odpowiadał na pytania w sposób nonsensowny lub wpadał w niczym nie dające się usprawiedliwić ataki wściekłości.<br>Kiedy jego idiotyzm zaczął uderzać Bergów po kieszeni, wyrzucili go za bramę.<br>Przyszedł po nim maleńki, chuderlawy człowieczek, chory na pęcherz i mizernie odziany. Ten starał się pracy podołać i podołał jej pracując w milczeniu, z wielką rutyną. Nigdy nie krzyczał, lecz potrafił tyle roboty wysączyć ze wszystkich, jak nikt przed nim i nikt po nim. Znał się na rzemiośle wspaniale. Zapytywał: "ile pan dzisiaj okienek skleił, panie Grzesiu? Co?<br>sześćdziesiąt... Hm... - pokiwał głową