elastycznej strategii ekologicznej w nieprzewidywalnym środowisku. Aktywnie poruszające się wielokomórkowe drapieżne organizmy planktonowe muszą być stosunkowo późnym wynalazkiem ewolucyjnym. Zdolność ruchu może dać jednak nie tylko wzrost kosztów energetycznych, ale i znaczny zysk. By mogły się w toni wodnej pojawić meduzy czy żebropławy, musiały tam więc być już inne organizmy odżywiające się jednokomórkowym planktonem roślinnym. Nic więc dziwnego, że paleontologiczne przesłanki sugerujące pojawienie się wielokomórkowych drapieżników w planktonie odnoszą się do zaledwie 600 Ma (to zanik akritarch o dużych rozmiarach komórek).<br>Osiadłymi jamochłonami mogły być wczesnokambryjskie zwierzęta wytwarzające <br>pierścieniowane, podlegające fosfatyzacji rurki z wyodrębnionym czapeczkowatym <br>stadium larwy (ryc. 6.11A-B). Na