Banku, może się pożegnać na zawsze. Elegancka starsza pani, peroruje w grupce skupionych przy drzwiach ludzi. Ze znawstwem, w kilkuminutowym wykładzie objaśnia przyczyny kryzysu i kończy grobowym głosem: &lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Sami widzicie państwo, że udać się nam nie może.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>Ktoś próbuje protestować. &lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Jaki kryzys? Przecież Rosja ma ponad 7-procentowy wzrost gospodarczy, ogromne rezerwy złota, ceny ropy wywindowane pod niebo, rubel trzyma się mocno! Ekonomiczne wskaźniki...&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Młody człowieku&lt;/&gt;&lt;/&gt; - przerywa bezceremonialnie Sofia Lwowna, poprawiając słomkowy kapelusz. &lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Niech pan nie wierzy w te wskaźniki. Wszystkie są, są...&lt;/&gt;&lt;/&gt; - przez chwilę szuka odpowiedniego słowa. &lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Nadmuchane!&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>Być może starsza pani wie, co mówi, bo od 42 lat zajmuje