Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
przez przemoc i pychę zbrodniczych agresorów. Początkowo bohaterem tym był „Ów mąż potulny, podług woli Boga", „Bohatyr w cichej postaci", czyli Tadeusz Kościuszko. Teraz Koźmian, a wraz z nim wielu poetów, kaznodziejów i polityków desygnowało na to miejsce Napoleona.
Stąd też obraz cesarza Francuzów nieustannie się zmienia i ogromnieje w Koźmianowych panegirykach. Początkowo budowany jest na zasadzie opozycji występującej pomiędzy ludzką naturą herosa a jego nadludzką potęgą. Jako „największy z ludzi" czy też „największy w śmiertelników rzędzie", pozostaje Napoleon jeszcze człowiekiem, choć zdecydowanie przerasta wszystkich znanych dotychczas mocarzy świata starożytnego i czasów nowożytnych. Jako „Jowisz wszechwładny
Stąd też obraz cesarza Francuzów nieustannie się zmienia i ogromnieje w Koźmianowych panegirykach. Początkowo budowany jest na zasadzie opozycji występującej pomiędzy ludzką naturą herosa a jego nadludzką potęgą. Jako „największy z ludzi" czy też „największy w śmiertelników rzędzie", pozostaje Napoleon jeszcze człowiekiem, choć zdecydowanie przerasta wszystkich znanych dotychczas mocarzy świata starożytnego i czasów nowożytnych. Jako „Jowisz wszechwładny
przez przemoc i pychę zbrodniczych agresorów. Początkowo bohaterem tym był „Ów mąż potulny, podług woli Boga", „Bohatyr w cichej postaci", czyli Tadeusz Kościuszko. Teraz Koźmian, a wraz z nim wielu poetów, kaznodziejów i polityków desygnowało na to miejsce Napoleona.<br> Stąd też obraz cesarza Francuzów nieustannie się zmienia i ogromnieje w Koźmianowych panegirykach. Początkowo budowany jest na zasadzie opozycji występującej pomiędzy ludzką naturą herosa a jego nadludzką potęgą. Jako „największy z ludzi" czy też „największy w śmiertelników rzędzie", pozostaje Napoleon jeszcze człowiekiem, choć zdecydowanie przerasta wszystkich znanych dotychczas mocarzy świata starożytnego i czasów nowożytnych. Jako „Jowisz wszechwładny
