szybą a masywnym ramieniem swojego sąsiada. Ci, którzy wysiedli, podeszli do drzwi i mocno załomotali. Z wnętrza nie dochodził żaden dźwięk. Jeden z mężczyzn odszedł kilka kroków, zadarł głowę i obserwował zapalające się światła w oknach. Drugi odwrócił się tyłem do drzwi i trzy razy kopnął w nie piętą. W okratowanej szybce pojawiła się wystraszona twarz starszej kobiety w czepcu. Kopiący przyłożył do szyby legitymację. Podziałała jak klucz.<br>- Jak panowie mogą - złorzeczyła kobieta, której kompletny strój świadczył o tym, że jeszcze nie spała. - To jest sierociniec. Pobudzą panowie nasze dzieci!<br>- Czy jest tu Wilhelm Diehlsen? - padło ostre pytanie.<br>- Tak. Jest - odpowiedziała