podczas ostatecznego amerykańskiego ataku na pozycje irackie podczas wojny w Zatoce: żadnych fotografii, żadnych dziennikarskich relacji, tylko huk czołgów ze spycharkami przyczepionymi od frontu jak tarcze, przetaczających się ponad irackimi okopami i grzebiących po prostu tysiące żołnierzy w ziemi i piasku - to co się naprawdę działo, uznano najprawdopodobniej za zbyt okrutne w swej czysto mechanicznej wydajności, zbyt odmienne od standardowych wyobrażeń o heroicznych potyczkach twarzą w twarz. Uznano, że takie obrazy mogą zbyt mocno wstrząsnąć opinią publiczną, narzucono więc całkowite embargo dla mediów... Jean Baudrillard nazwał wojnę w Zatoce nie-wydarzeniem - jego określenie może być odczytywane w takim sensie, że traumatyczne