znany był wszystkim polskim żołnierzom, którzy przyjeżdżali na urlop do Londynu. Był przeznaczony właściwie dla szeregowych, ale zawładnęli nim w końcu oficerowie nie stroniący od towarzystwa żołnierskiej braci.<br>Przy kryzysie w roku 1945 Białego Orła przekształcono w klub ogólnopolski i oddano w dzierżawę panom Józefowi Olechnowiczowi i Epszteinowi.<br>Budynek był olbrzymi, sale wspaniałe położenie idealne, ale przy angielskich ścisłych przepisach klubowych i polskiej fantazji trudno było tę instytucję prowadzić i wciąż przechodził Biały Orzeł kryzysy. Wreszcie jeden z dzierżawców opuścił plac boju, pan Epsztein wyjechał do Ameryki zostawiając wspólnika z kłopotami. Wtedy p. Olechnowicz chciał się pozbyć Białego Orła. Wpierw pertraktował