na kantowskim gwiaździstym niebie,<br>srebrzą się przez chwilę krople odległych<br>światów, zanim je przesłoni jedwabna firanka. Ciemny<br>profil płowieje na zielonym płótnie, oddala i pochyla nad<br>książką.<br> Teraz jest godzina lektury.<br> Stronice dzieła holenderskiego myśliciela szeleszczą<br>w białych, jakby papierowych, dłoniach: "owady, zamieszkujące<br>czuprynę żebraka, zwykły nazywać swe domostwo<br>globem olbrzymim, a siebie - arcydziełem stworzenia. Aż<br>raz jeden z nich - jakby Fontenelle gatunku - wskazując na<br>głowę pewnego szlachcica rzekł wolnomyślicielom swego<br>powiatu: nie same jesteśmy w naturze!... cała natura zamieszkała<br>jest także przez wszy..."<br> Uśmiechnął się z zadowoleniem i zarysował margines<br>książki ostrym, bladym paznokciem. "Większość ludzi<br>rozmija się z celem