często byli retorami. Wszyscy przeżywali w pewnym momencie swego życia nawrócenie w teologicznym tego słowa znaczeniu (jako wezwanie do doskonałości chrześcijańskiej), prawie wszyscy zostawali mnichami, mieli więc kontakt z najwybitniejszymi ośrodkami życia kontemplacyjnego. Potem bardzo często otrzymywali stolice biskupie, ale tę funkcję umieli łączyć z pracą intelektualną, ukoronowaną z reguły olbrzymim dorobkiem pisarskim. Rezultatem działalności naukowej Ojców Kościoła było to, że przezwyciężona została opozycja między elitą intelektualną a wiarą chrześcijańską. Ich ogromny dorobek naukowy położył podwaliny pod intelektualną kulturę chrześcijańską. Miał duże znaczenie nie tylko dla epoki starożytności chrześcijańskiej, lecz także dla epok następnych, aż po współczesne nam czasy