postanowił obejrzeć kino. Nie zdziwił się zbytnio, gdy zamiast ruiny pokrytej świerzbem farby dostrzegł bielejący z daleka budynek. Ani śladu remontu. Duże, przyciemnione okna, niklowane drzwi, na dachu różowy neon BELZEKOM. Co nieodzowne w dzisiejszej modzie - przed schodami kilka pseudoantycznych kolumienek z akantem.<br>Jednak biel ścian nie była już tak olśniewająca, gdy podszedł bliżej. Każdy nowy czy też świeżo odmalowany budynek w mieście zawsze zamieniał się w tablicę hajdparkową, padał łupem sprejowej propagandy. Nie inaczej stało się i z "Belzekomem". Bialutkie ściany upstrzone były napisami, które razem wzięte układały się w historię idei i politycznych ruchów minionego stulecia, udowadniając niezbicie, że