ruchu lotniczego zatrwożeni zostali katastrofami zupełnie nie znanych im z nazwy samolotów bojowych. Nie same katastrofy nawet - choć oczywiście mocno wszystkich deprymujące - były zasadniczym powodem ich niepokoju. Złe samopoczucie kontrolerów powodowało zupełnie co innego: ulegające katastrofom maszyny NIGDY nie były obserwowane na ekranach radiolokatorów rozmieszczonych w ich rejonie odpowiedzialności, żaden operator nie zasygnalizował nie rozpoznanych obiektów. a przecież nagle dowiadywali się o zaistniałej w ich przestrzeni katastrofie, a przecież szczątki tych maszyn co jakiś czas odnajdywano w powierzonym ich pieczy sektorze. Skrupulatnie zbierano każdą, najdrobniejszą nawet cząstkę i ogromnymi śmigłowcami CH-47D Chinook transportowano zawsze na doświadczalne lotnisko Sił Powietrznych Tonopa