ma oczy? Nie rozumiałam, o co chodzi. Zachowywałam się przecież naturalnie, jak wiele dziewczyn i chłopaków, moich przyjaciół. Jem bułkę w muzeum, bo jestem głodna, siedzę w montażowni z podciągniętymi nogami, bo tak jest wygodnie, kiedy zmęczy mnie oglądanie taśm, zasypiam. Wajdę i Edwarda, który był w "Człowieku z marmuru" operatorem, moje zachowanie zaczęło ogromnie bawić. Próbowali wymyślać reakcje jeszcze bardziej nonszalanckie i bezczelne, np. że zjadam montażystce śniadanie i wypijam jej kawę. Potrafiłam ich jednak ciągle zaskakiwać. W pewnej scenie komisja po obejrzeniu materiałów do filmu Agnieszki chce wyjść z montażowni, a ona musi ich jakoś zatrzymać. Podeszłam do drzwi