połowie lutego wszystkim się zdawało, że upiorna zima nigdy się nie skończy.<br>Tego wieczoru, kiedy siedzieli oczekując w ziemiance, niespodzianie zerwał się buran, burza śnieżna. W mgnieniu oka znikły wszystkie gwiazdy i chmury śniegu kłębiły się za oknem, niesamowite i groźne. Rozszalała się wichura, jakby świat za oknem popadł w opętanie.<br>- Wilcy?... Wilcy wyją? - odezwał się Mariuszek.<br>- Nie. To buran - powiedział Jurek. - Kiedy duje nad stepem, nic go nie powstrzyma... Od Uralu aż po Bajkał.<br>- Boję się wilców. Gdzie mama?<br>- Cicho siedź - mruknął Jurek. Sam był zaniepokojony. - Dlaczego tak długo ich nie ma? Co się z nimi dzieje? Dlaczego nie wracają