utajone przez argumentującego, nazywamy sofizmatami.<br>&lt;page nr= 216&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt; Część trzecia<br> PRACA MYŚLOWA PRAWNIKA&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt; Rozdział XIX<br> LOGICZNE PODSTAWY UZASADNIANIA WYROKÓW SĄDOWYCH&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt; 1. Struktura uzasadnienia wyroku&lt;/&gt;<br> Umiejętność jasnego formułowania myśli i rozumowania odpowiadającego postulatowi racji dostatecznej (por. rozdz. XIII 1) jest nieodzowna do należytego uzasadniania wyroków sądowych.<br> Wyrokowanie czy to w sprawach cywilnych, czy karnych opiera się na dwóch rodzajach powiązanych ze sobą rozumowań: na rozumowaniach zmierzających do ustalenia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia danej sprawy - oraz na wyszukaniu istotnych dla jej rozstrzygnięcia norm prawnych, ustalonych drogą wykładni wiążących przepisów prawnych (o czym będzie mowa w rozdz. XX).<br> Ogólnie biorąc, sąd stwierdza pewne fakty, i stwierdza, że należą