milionów lat (a może krócej) czasy niestabilności środowiska niesprzyjające ekologicznej specjalizacji. Dopiero w eocenie pojawiły się roślinożerne ssaki o rozmiarach porównywalnych z późnokredowymi dinozaurami, nawet wówczas jednak największymi drapieżnikami były wciąż pokrewne dinozaurom krokodyle i ptaki. Trzeba więc było kilkunastu milionów lat, by w wyniku przemian ewolucyjnych z drobnych nocnych oportunistów powstały wielkie ziemnowodne zwierzęta reprezentujące strategię ekologiczną specjalistów.<br>Wymarcie dinozaurów, tak jak i gadów ssakokształtnych, nie było zupełne. Można wręcz powiedzieć, że z tych dwóch wielkich gałęzi kręgowców gady naczelne pozostawiły po sobie więcej linii ewolucyjnych i reprezentowanych przez większe zwierzęta. O ile bowiem jedyną pozostałością po gadach ssakokształtnych były