czynienia, jak widać, ze szczególnym przypadkiem szerszego zagadnienia prakseologicznego: jakie działanie nazwiemy optymalnym wówczas, gdy znane są (i ocenione) wszystkie konsekwencje wszelkich możliwych działań, ale nie wiadomo, która z tych konsekwencji zajdzie? Przypuśćmy, że przyjęliśmy jakąś odpowiedź na powyższe pytanie, tzn. - że zgodziliśmy się na jakąś definicję regulującą (eksplikację) terminu "optymalny" użytego w takim kontekście. Wówczas możemy dobrać taki zbiór W , aby określony przezeń schemat S był optymalny w przyjętym rozumieniu. I będzie wtedy można powiedzieć, że racjonalność w sensie praktycznym tak dobranego schematu na tym właśnie polega, iż ze względu na działanie o danym ryzyku R schemat ten jest w