odbiorcy przekazu; <br>2, <br>możliwość przerwania odbioru i interpretacji komunikatu przez adresata w każdym momencie kontaktu; <br>3, <br>syntetyczność i skrótowość konstrukcji formalnej wiadomości wynikającej z ograniczonej przestrzeni emisyjnej; zwiększa ona dostępność i czytelność przekazu, uniemożliwiając jednocześnie optymalną rozbudowę argumentacji; <br>4, <br>jednokierunkowy przebieg komunikacji; <br>5, <br>brak możliwości korygowania błędów w konstrukcji wiadomości oraz elastycznego kształtowania przebiegu komunikacji przez nadawcę; <br>6, <br>kulturową tendencję do unikania wiadomości przekazywanych w paśmie reklamowym środków masowego przekazu; <br>7, <br>niski, w początkowym etapie komunikowania się stopień nastawienia odbiorcy na recepcję komunikatu; <br>8, <br>trwałość zapisu informacji pozwalającą na pełną kontrolę formy i treści komunikatów, zwiększającą dostępność informacji przez odbiorcę oraz