jednak dzięki taktyce politycznej, mającej coraz mniej wspólnego z doktryną marksizmu-leninizmu, a coraz więcej z ekonomicznie pomyślną polityką niektórych niekomunistycznych sąsiadów Chin, obejmującą położenie nacisku na handel zagraniczny jako bodziec rozwoju kraju. Ten handlowy, a także skażony komunizm może osiągnąć wysokie wskaźniki rozwoju, ale na dość niskim poziomie ideologicznej ortodoksji. Wszelkie gospodarcze sukcesy w Chinach będą argumentem na rzecz dalszego odchodzenia od doktryny i posłużą za przykład innym państwom komunistycznym, jak Wietnam czy Korea Północna - co jeszcze bardziej osłabi wierność tej doktrynie.<br> Z tego nie wynika, że niepowodzenia w realizacji chińskich planów gospodarczych ożywiłyby w jakiś sposób i ponownie legitymizowały