sytuacji, w której by na czele jakiegoś kościoła lokalnego nie stał wymagany strukturą tego kościoła, odpowiedni pod względem rangi, duchowny ewangelicki. Sytuacje anormalne powstawały w płaszczyźnie organizacyjno-politycznej, a polegały na tym - co opisano już wyżej - że organizacyjną jedność z kościołami ewangelickimi Niemiec zachodnich traktowano do niedawna nawet jako wymóg ortodoksji ewangelickiej. W połowie 1969 roku zrobiono poważny krok w kierunku wyzwolenia się od ciążenia takich tendencji, przez powołanie do życia Związku Kościołów Ewangelickich w NRD ("Bund der Evangelischen Kirchen in der DDR"), istniejącego formalnie od l0 czerwca 1969 roku. Zapowiadając powołanie do życia tego Związku, generalny superintendent Schonherr powiedział, że