miejscowość położona najwyżej w Polsce: jej grunty leżą na wysokości 910-1013m n.p.m., rozciągnięte wzdłuż grzbietu, odchodzącego na północ z Gubałówki. Wieś założona w 1620 roku, kiedy to sołectwo w "Zubie" (i pobliskim Suchem) otrzymali od nowotarskiego starosty Stanisława Witowskiego Wiktoryn i Anna Zdanowscy. Niedługo potem kolejny starosta, osławiony okrutnik Mikołaj Komorowski przemocą zlikwidował sołectwo, przekształcając łany sołtysie w folwark. Po jego śmierci Zdanowscy powrócili na swój urząd, jednakże niebawem odsprzedali go kolejnemu staroście, Adamowi Kazaneckiemu. Ten znów urządził w Zębie folwark. W 1763 roku starościna Anna Radziwiłłówna rozparcelowała go między poddanych.<br> W pierwszej połowie XIX wieku Ząb stał