samego związku) <br>odczytał i pokazał odezwę wydrukowaną na maszynie <br>do pisania w stu tysiącach egzemplarzy (tak przynajmniej <br>zaznaczone było u góry). Odezwy tej nie zostawił jednak <br>w lokalu Ligi, lecz zabrał ją ze sobą (z powodów <br>konspiracyjnych, a także dlatego, że szkoda każdego <br>egzemplarza...) <br><br>Adela patrzyła na to wszystko dziwnie oszołomiona, nie wiedząc, <br>co o tym myśleć, ale jakby - nie śmiejąc także <br>temu wszystkiemu się opierać. <br><br>W głowie jej wytworzył się dziwny zamęt. <br><br>Bo niby Adela nie mogła przeciwstawić temu, co się działo <br>na podwórzu, niczego innego. <br><br>I nie umiałaby nawet powiedzieć, dlaczego nie czuje się <br>tym porwana i - co ją