Powiało celą.<br>Zamilkli.<br>"Twarz - myślał Bruno. - Kobieca twarz jest doskonałą pułapką. Duże oczy, miękkie linie policzkowe. Słodki dzieciak, erotyczny szczeniak. Wszystko obliczone na słabość samca. Na jego chwilę roztargnienia". <br>- Lubi pan wiersze? - zapytała dziewczyna. - Chętnie panu coś zaśpiewam.<br>Były futurysta spiął się.<br>- Nie znoszę poezji.<br>- Dlaczego? Przecież to piękno.<br>- To oszustwo. I nuda.<br>Inge zrobiła zdziwioną minę.<br>- Myślałam, że wy, Rosjanie, wszyscy kochacie się w poezji. Że uwodzicie nią kobiety, a nawet idąc na wojnę recytujecie poematy.<br>Bruno położył dłonie na stole i rozluźnił się.<br>- Widzi pani, nie jestem Rosjaninem. Jestem Polakiem. To też sentymentalny naród, ale ja zostałem skutecznie wyleczony