zakończeniem przystającym raczej epopei, odpowiadał odmienny niż dotychczas układ kompozycyjny (m.in. dramat składa się nie z aktów, lecz z "części").<br>Wzniosła saga, opowiadająca początki historii narodu, cierpiała na niedostatek dramatycznego napięcia. Didaskalia zostały rozbudowane bardziej jeszcze niż we wcześniejszych jego sztukach. Ważniejsza rola im przypadła. Każdą część opublikowanego tekstu otwierają drobiazgowe opisy wnętrz (jest to związane z mocnym wkroczeniem do dramatu żywiołu epickiego), dialogi ustawicznie są przerywane didaskaliowymi informacjami, każdą ze scen kończą dokładne wskazówki, dotyczące gry. W didaskalia została też wpisana nowość: zapis udrapowanych starannie żywych obrazów, rozdzielających poszczególne sceny. Malownicze upozowanie aktorów, dające efekt zastygnięcia postaci, zamykały scenę