pisze o natchnionych mężach, którzy chodzili po Grecji i prorokowali w heksametrach.<br>Nabizm przybierał w Izraelu formy czasami niesamowite. Prorok Ozeasz (VII wiek p.n.e.), kiedy chciał wykazać Judejczykom, że uprawiając bałwochwalstwo dopuszczali się ciężkiego grzechu cudzołóstwa, żył trzy lata z nierządnicą i z kobietą zamężną. Izajasz (VIII wiek p.n.e.) chodził po mieście nago, by ostrzec mieszkańców Jerozolimy, że Jahwe w podobny sposób ogołoci ich grzeszne miasto z całego mienia.<br>Włóczące się czeredy proroków były w Kanaanie przez parę wieków widokiem pospolitym. Izraelici odnosili się do nich z zabobonnym szacunkiem, korzystali z ich wróżb i nie odmawiali im jałmużny. Z