atrakcyjną. Takie zadbane, takie eleganckie, takie śliczne - pod niebiosa wynosiła, jakby inne miała ukierunkowanie niż na Michiela. &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"Tylko jak te śliczności mogą żyć z takimi obśliniuchami jak ci faceci"&lt;/&gt;&lt;/&gt; - zastanawiała się w głos. I wyliczała:<br>- wąsiki krótko przycięte<br>- brzuchy po kolana<br>- nalane twarze<br>- czerwone twarze<br>- łysinki, zaczeski niezadbane<br>- smród spod pach<br>- zęby jak Francuzi po Waterloo<br>- sandały z plastikowymi skarpetkami<br>- sandały bez skarpetek, ale z żółtymi piętami<br>- krótkie spodenki kresz<br>- paznokcie jak śrubokręty<br>- na nadgarstkach jakieś dziwne torebeczki<br>- na włosach tłuszcz.<br>I co miałem powiedzieć? Kiwałem głową przybity, a w duchu myślałem: &lt;q&gt;"Ale za to to my zrobiliśmy rewolucję."&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;tit&gt;SPRAGNIONE&lt;/&gt;<br><br>&lt;intro&gt;Trzeba