ale było już za późno. Potem przez kilka nocy z rzędu śniły mu się te gąski białe, na które wydał okrutny wyrok. Dwa tuziny białych ptaków wzbijało się w powietrze, zamaszyście machając skrzydłami, powinien być niezły rumor, ale do uszu radcy nie docierał żaden dźwięk. Gęsie duchy opuszczały ten ziemski padół w ciszy... chyba duchy, bo przecież ptactwo domowe nie wzbija się w powietrze. Ale... sny zawsze przekłamują rzeczywistość. Jeszcze raz gęsi dramat osobiście dotknął radcę. Jedna z córek gajowego przyniosła mu obiad, kiedy pochwalił bardzo smaczne i delikatne mięso powiedziała:<br>- To gęsina z weków... <br>Radca więcej nie mógł przełknąć ani